#3: Garnacha uit Navarra
Geen mens wilde er iets mee doen, met de verlaten garnacha wijngaarden in Navarra, Noord Spanje. De oude stokken leverden weinig druiven op, vandaar. Zelfs het subsidiegeld dat de EU beschikbaar stelde om dit werelderfgoed en de bijbehorende biodiversiteit in leven te houden leverde weinig enthousiasme op bij de Spanjaarden.
En toen, op een dag, liep er een getrouwd stel door de verlaten garnacha percelen. Gewapend met genummerde plastic zakken en een SIGPAC computer (een soort Google Maps voor Spaanse wijngaarden) verzamelden ze druiven van elk perceel. Ze kauwden op de schillen, op zoek naar zijdeachtige tannine, schoon fruit, spanning, potentie. Van de veertig wijngaarden, sommigen meer dan honderd jaar oud, kwam iets meer dan de helft door de strenge selectie van de twee ervaren wijnmakers. Met die lijst gingen ze naar de ‘Consejo Regulador’. Dat is Spaans voor een belangrijk bureau dat beslist over belangrijke dingen. Het werd goedgekeurd. Elisa Ucar en Enrique Basarte zijn de eigenaren van zevenentwintig stokoude Garnacha percelen in Navarra: Domaines Lupier is geboren.
La Dama, El Terroir
Elisa pakt haar telefoon om een foto te laten zien. We zien een grote berg witte voorwerpen in een kuil liggen en kijken haar vragend aan. Een glimlach van oor tot oor: “Dit zijn koehoorns”, lacht ze. “Van heel blije koeien!” Ze legt uit dat ze de koehoorns vult met mest en deze begraaft op het terrein. Rond Pasen, als de maanstand goed is, worden de hoorns opgegraven en de ‘gevitaliseerde’ mest eruit gehaald om te verdunnen en over de wijngaarden te sproeien. Een biodynamisch gebruik, dat volgens Elisa een grote impact heeft. “De planten worden hierna heel levendig. Ze gaan rechtop staan, net als mensen dat doen als ze heel vrolijk zijn. Er lopen allerlei beestjes door de wijngaard. Je voelt de energie gewoon.” En omdat je die energie ook voelt als je met Elisa praat, begrijp je precies wat ze bedoelt.
De eerste twee jaar werden de druiven verkocht. In die periode werd de grond voorbereid volgens deze en andere biodynamische gebruiken. Elisa plantte onder andere kamille, salie en lavendel tussen de wijnstokken; kruiden die elk weer een andere rol hebben binnen de biodynamische wijntraditie. En na twee jaar, in 2008, was de grond er klaar voor en kwamen de eerste twee wijnen uit de wijngaarden van Enrique en Elisa: La Dama en El Terroir.
Hou dit in de gaten...
De opbrengst van deze oude stokken is tussen de veertien en negentien hectoliter per hectare. Een ‘normale’ opbrengst zou veertig hectoliter per hectare zijn. Dus ja, het levert wel iets minder op, maar we zijn ontzettend blij dat Elisa en Enrique al hun positieve energie loslaten op de kwaliteit van de wijn, en niet op kwantiteit. En wij zijn niet de enigen. Wereldwijd zijn recensenten het over een ding eens: dit is een wijnhuis om in de gaten te houden. De vrolijke persoonlijkheid van Elisa, gecombineerd met een ongekende ambitie en discipline, dat gaat opvallen. Dit jonge wijnhuis kreeg al snel hoge scores van Robert Parker (94 punten voor La Dama 2010 en 92 punten voor de 2010 El Terroir), en José Peñín (93 punten voor El Terroir 2010). En een paar weken geleden stond Domaines Lupier al in de Decanter ‘Top 50 Wines of the Year’ van 2015. “We doen het niet voor de awards”, lacht Elisa. “Maar dit had ik echt niet verwacht, zo snel al."
Wijn-spijstip van Roy Pelgrim
Domaines Lupier staat op de wijnkaart bij onder andere Restaurant Fabuleux (Den Bosch), De Librije (Zwolle), Barra (Amsterdam) en Restaurant Cordial (Oss). Roy Pelgrim, sommelier van sterrenrestaurant Cordial werkt graag met El Terroir van Domaines Lupier. Hij adviseert er een gerecht bij dat past bij het elegante karakter van de wijn: gestoofde lamsnek met tijm en rozemarijn, garnituur van rode bieten en artisjok en krachtige lamsjus.
