Elegante en harmonieuze aroma's van perzik en abrikoos samen met delicate bloemigheid. In de smaak goed gebalanceerde zuren, vol, sappig en mooie droge afdronk.

Vorige jaargang werd bekroond met een 8,5 door Harold Hamersma: "Dat Hongaars lijkt moeilijker dan het is. Want kijk, als je eenmaal weet dat szent györgy Sint George betekent, is het duidelijk. Het is de naam van een berg met vulcanische grond. En de druiven die daar groeien maken Hongarije toch ineens weer moeilijk. Want olasz rizling, dat is een riesling, zou je denken. Maar nee. Olasz rizling heet officieel grasevina, met op de s een liggend boogje, een druif uit Midden- en Oost-Europa waar veel onaardigs over is gezegd, die diverse namen heeft die aan riesling doen denken, zoals welschriesling, riesling italico en dus olasz rizling maar het is geen riesling. Zelfs niet familie van. Wantrouwig bekijk je vervolgens de rajnaj rizling, maar dat is dan weer wel echt riesling… Een mens zou er van aan de drank gaan. En dat is gelukkig een groot makkelijk genoegen. Want hoe ze ook heten en wie ze ook zijn, eendrachtig samenwerkend leveren die druiven een wijn die zacht is, vol en rijk, met mooie frisse zuren, en daaronder de spannende geuren en smaken van die vulcanische bodem. Geen makkie, wel boeiend en spannend."

Ook werd jaargang 2019 door James Suckling bekroond met 94 punten: "This dry white cuvée is a revelation! Stunning interplay of cool and warm, plus a slew of ripe-peach, crisp-pear, quince and wet-stone character. Amazingly deep and structured for just 12,5% alcohol, yet it glides over your palate, ending with a burst of crushed rock. A blend of 40% riesling, 40% olaszrizling and 20% furmint from the volcanic hill of St. George. From organically grown grapes. Drink or hold."

Bekroond met een 9 door Harold Hamersma: "Het traditionele kenmerk van txakoli is dat-ie zuur is. Zuur dat een straffe muscadet er een lieflijk zacht wijntje bij is. Dat hoort zo, gromt de Baskische uitbater die ‘m schenkt bij allerlei gedierte dat-ie net vers uit de branding heeft gehengeld, daar aan de Noordkust van Spanje, pardon, Baskenland. Barrero en Gómez laten zien dat het ook anders kan. Hun txakoli heeft zuren, zeker, maar ingepakt in rijp fruit. Wijn om jong te drinken, zou je denken, maar net als de allerbeste muscadet - en chablis - blijft hij, dankzij die opgewekte zuren en de prachtige balans met het rijpe fruit, jarenlang piepjong. Rank, zilt, fris, opgewekt. Meer dan zuur. Zalig."

Jaargang 2017, ook verkrijgbaar als magnumfles, krijgt een 9- in De Wijngids 2020 van drie Masters of Wine die alle wijnen blind proefden en beoordeelden: ‘Stille wateren hebben diepe gronden. Sébastien Brunet, geboren en getogen in Vouvray, is een man van weinig woorden. Dat hoeft ook niet want hij kent het gebied, de mensen en de wijngaarden als geen ander. Na het vroegtijdig overlijden van zijn vader in 2006 wordt de jonge Sébastien voor de leeuwen gegooid. Maar achter mensen die zich weinig uitlagen, zit vaak meer dan je naar de uiterlijke schijn zou vermoeden. Hij begint met het domein zijn eigen naam te geven. Dan wordt conventioneel biologisch, machinaal handmatig. De persing ambachtelijk, de gisting spontaan. Wat niet verandert, zijn de wijngaarden die de Brenne volgen vanaf Reugny door Chançay waar de prachtige kelder uit tufsteen is gemaakt. Fantastisch om te zien dat zo’n introverte man zulke extroverte wijnen kan maken. Zoals deze Vouvray Blanc met zijn complexe neus van gele pruim, citrus, honing en oranjebloesem, sappige zuren, goed gedoseerd hout en perzik, gekonfijte citroen en hooi.’

Bekroond met een 8,5 door Harold Hamersma: "Bikavér, legt het achteretiket uit, is een traditionele wijn waarin inheemse en internationale druiven genoeglijk samengaan. En inderdaad. Een stoere rode wijn, met onder het rijpe fruit geuren en smaken van leer en hout, met tannines om op te kauwen, terwijl het geheel toch soepel en vriendelijk is. Herkenbaar, en toch lekker anders."

Vrij diepe kleur, met in de neus vers rijp fruit. De smaak is fris en rond en geurig, met soepele tannines en de essentiële drinkbaarheid van Cinsault.

Haideboden is de oorspronkelijke naam voor de regio ten oosten van Neusiedler meer rond het dorp Frauenkirchen en de naam voor deze wijn is voor het eerst door Umathum gebruikt in 1991. "Haideboden" geschreven met een "a" is de originele spelling en wordt uitsluitend gebruikt door wijnmakerij Umathum.

Verleidelijke neus met tonen van gerijpt rood fruit, bos aardbei, vanille, iets laurier en mooi verweven hout. In de mond soepel en sappig met een verfijnde zachte afdronk.

Bekroond met een 8,5 door Harold Hamersma: "Druiven plukken, helpen bij de oogst: het klinkt zo romantisch, maar het is hard werk. En daar langs de Moezel nog griezelig ook, op die steile hellingen. En de wijnboer moet daar niet alleen tijdens de oogst ploeteren en zwoegen, maar het jaar rond. De troost bestaat uit prachtig uitzicht en weergaloze wijn. Want daar doe je het allemaal voor. Verderop, op de vlakte, kun je zonder gedoe grote oogsten binnenhalen, met weinig moeite veel wijn maken. Maar hier op de hellingen, daar heeft de wijngaard, de wijn, karakter. Terroir. Proef maar. Ook Moezel, ook riesling, ook helling, ook prachtige vergezichten vanaf die griezelig steile wijngaard - maar deze riesling van strenger dan de Wintricher Ohligsberg smaakt weer heel anders dan die van de Piesporter Goldtröpfchen Strenger. Je proeft meer van het staal van de riesling onder het rijpe, friszoete fruit. Straffere zuren. Je moet hier harden werken voor je beloning. Maar de beloning is groots: die unieke klassiek Duiste balans tussen strakdroge zuren en lichtzoet fruit onder een waaier van geuren en smaken."